02-06-2020
Beste parochianen,
Hoe gaat het nu verder? Op welke wijze? Deze vraag werd de afgelopen week dikwijls gesteld. Maar misschien is het goed even kort terug te blikken op de afgelopen tijd.
Zondag 8 maart, de laatste viering in de kerk door pastoor Dresmé met het OLVOO-koor, en nu ruim 2,5 maand verder. Geen vieringen in de kerk, geen koffie, geen koorrepetities, alles lag opeens stil. Alle liturgie van Pasen, hebben we niet met elkaar, maar ook weer wel met elkaar verbonden via Youtube, kunnen vieren. Het was fijn dat we dankzij de prettige samenwerking tussen de parochies O.L. Vrouw-Verrijzenis, H. Hart-H. Joseph en Emmaus-Paulus deze online vieringen konden aanbieden. In de maand juni zullen we hier op zondag ook nog verder mee gaan. Maar verwacht van mij geen volledige opsomming, maar er is gelukkig veel meer dat in de parochie gebeurt. En heel veel heeft u zelf gedaan, door elkaar te bellen, een kaartje of een attentie te sturen of af te geven; het doet goed te merken dan we zo als parochianen naar elkaar omzien.
Maar hoe nu verder? Het goede nieuws is dat er weer vieringen in onze kerk kunnen plaatsvinden, zij het met beperkingen. In het praktisch gedeelte van deze brief vindt u daarvoor meer informatie.
Hoe nu verder – dat is ook waarschijnlijk de vraag die de leerlingen van Jezus zich na Goede Vrijdag en Pasen hebben gesteld. Hoe moet dit nu? Ze wisten het werkelijk even niet. Wat doen wij mensen vaak als we niet goed weten hoe verder? We hebben dan tijd voor onszelf nodig, de boel op een rijtje zetten en vaak sluiten we ons af voor de ander, en soms ook voor de Ander – God zelf. Maar God liet het er niet bij zitten. Gods Geest, de Heilige Geest daalde over de leerlingen neer, het is wat wij met Pinksteren vieren. Maar dat klinkt allemaal wel erg theoretisch en abstract. We kunnen beter kijken naar wat er met de leerlingen gebeurde door de Heilige Geest. De leerlingen gaan weer de deur uit. Worden als het ware voort geblazen, de goede kant op.
Als een vuur dat je achter je broek aan zit om je in beweging te zetten. En die geest zat ook de leerlingen achter hun broek, om deuren te openen. Om in beweging te komen. Niet meer te somberen.
De Geest die moed geeft, vuur van liefde, de liefde die door laat gaan tot het uiterste toe en hoop geeft waar geen hoop is. De Geest die je woorden geeft, waar je zelf geen woorden kon vinden, die je laat troosten waar je zelf geen troost kon geven. De Geest die één maakt, waar verdeeldheid was.
Geest die vuur en liefde zijt, trooster, die vrijspreekt en vergeeft, die verwarmt, die inspireert, enthousiasmeert en de angst overwint. Laten we om die Geest ook bidden voor onszelf en onze parochie. In het bijzonder willen wij dit doen tijdens de vieringen van Pinksteren – online – op zaterdagavond om 20.00 uur, op zondagochtend om 11.00 uur en tweede pinksterdag om 11.00 uur. We hopen dat u met ons meeviert.
Ik wens u een zalig Pinksteren en hoop u snel weer te spreken na een van de vieringen.
Pastor Elroy Kaak